مین کردن قطب منفی در سیستمهای الکتریکی و الکترونیکی به دو دلیل صرفه جویی در مصرف سیم همانند آنچه در خودرو اتفاق می افتد و کاهش تأثیر نویز و اغتشاشات الکترومغناطیسی محیط بر سیستمهای مزبور یک امر عادی است.
اما موضوعی که باعث می شود در برخی سیستمها برعکس عمل شود بروز پدیده خوردگی (corrosion) است. سیمهای تلفن بسیار نازک هستند و اغلب در معرض آسیبهای عایقی در مسیر های عبوری می باشند.
ولتاژ منفی در سیستم های مخابراتی
چنانکه می دانید، پتانسیل الکتریکی اعمالی به دو بخش فلزی در مجاورت یک ماده الکترولیت موجب نقل و انتقالات الکتروشیمیایی موسوم به جابجایی آنیونها و کاتیونها از یک قطب به قطب دیگر است که نتیجه آن خوردگی فلز قطب مثبت و تجمع آن روی فلز قطب منفی است. کاربرد صنعتی این پدیده را الکترولیز می گویند. بنابراین چنانچه قطب منفی سیستم تلفن زمین شود، سیم مثبت در تمام طول خود در محلهایی که پوشش عایقی آن تضعیف شده دچار خوردگی شده و پس از مدتی دچار قطعی می شود.
خوب ممکن است بگوئید در صورت زمین کردن قطب مثبت باز هم این جریانهای خورنده به دلیل اختلاف پتانسیل موجود شکل خواند گرفت و سبب خوردگی خواهند شد. البته این چنین است اما اگر به شکلهای زیر دقت بفرمائید تفاوت این دو نحوه زمین کردن آشکار می شود.
وقتی قطب منفی زمین می شود، سیم مثبت در n نقطه برخوردار از ضعف عایقی در معرض خوردگی قرار می گیرد اما اگر قطب مثبت زمین شود، نشتی جریان خورنده منحصراً به نقطه زمین شده محدود می شود که می توان با ضخیم انتخاب کردن آن بخش مشکل را کنترل نمود.
