يکي از جنبه‌هايي که سبب جذابيت وايمکس شده است، توانمندي آن در دستيابي بيسيم باند وسيع به تمامي بخش‌ها در يک شهر بزرگ و همچنين نواحي کوچک و يا دور از دسترس در تمامي دنيا است.
به گزارش ایتنا از دنیای کامپیوتر و ارتباطات، ساکنان نقاطي که امکان دستيابي به سیستم‌های باند وسيع را نداشته‌اند حالا با وايمکس قادر به دسترسي به اين خدمات هستند.
در واقع وایمکس با امکان نصب و راه‌اندازي سريع، محدوده وسيعي را تحت پوشش قرار می‌دهد.
امروزه شبکه‌هاي شهري (MAN)، توسط فناوري‌هاي نوين بسياري مثل استفاده از کابل‌هاي فيبر نوري در تونل‌های زيرزميني و يا استفاده از خطوط انتقال برق (BPL) به کار برده می‌شوند.
اين روش‌های جديد سبب توجه روز افزون به گسترش فناوری‌های بيسيم میشود که خود منجر به دستيابي به همان نتايجي میشود که از شبکه‌هاي شهري انتظار می‌رود.
با اين تفاوت که ديگر مشکل فيزيکي براي تامين وسيله انتقال که می‌تواند خطوط مسي و يا فيبر باشد، وجود نخواهد داشت.
بدون ترديد، شبکه‌های MAN بيسيم يا WMAN شامل دستگاه‌هاي بيسيمي هستند که بين نواحي مختلف در يک محدوده وسيع جغرافيايي ارتباط ايجاد می‌کنند.
با وجود چالش‌های متعددي که سر راه است، به دليل قيمت مناسب و انعطاف پذير بودن راه حل‌های بيسيم شبکه‌هاي شهري، اين راه حل‌ها به طور مستمر مورد توجه قرار گرفته‌اند و از جمله میتوانند پاسخگوي نيازهاي زير باشند:
ISP -هاي بيسيم يا WISP، میتوانند سرویس‌های باند وسيع را به محدوده‌هاي جفرافيايي چالش برانگيز مانند نواحي دور افتاده و روستايي ارائه دهند.
- فرمانداری‌ها و دولت‌های محلي میتوانند براي فعالیت‌های تجاري و يا سرویس‌های دسترسي فوري بدون پرداخت هيچ گونه هزينه‌اي، از اين خدمات استفاده کنند (به عنوان مثال پليس و آتش نشانی‌ها)
- مؤسسه‌هاي آموزشي میتوانند کار آموزش را از طريق ارتباطات آنلاين بين دانش آموزان و مؤسسه مربوطه مانند دانشکده، گسترش دهند.
- مؤسسه‌ها و شبکه‌هاي بزرگ خصوصي میتوانند در هرلحظه بر کار زنجيره تامين، نظارت داشته باشند و با آنها ارتباط برقرار کنند.
شرکت‌های WISP، به دنبال فناوری‌هایی بيسيمي هستند که امکان دستيابي بيسيم شهري را فراهم می‌کنند.
بديهي است براي دستيابي به مناطقي که خيلي دور افتاده هستند، مناطقي که دسترسي به آنها مشکل است و يا مستلزم صرف هزينه زياد است و زيرساخت ارتباطي آنها با سیم‌های معمولي تامين میشود، به فناوری‌های جديد و رويکردهاي متفاوتي نياز دارند.
سه عامل کليدي مهم در دستيابي بيسيم شهري عبارتند از:
- شبکه پشتيبان
- پوشش گسترده
- دسترسي
دسترسي بيسيم باند وسيع، ضمن آن که می‌تواند نسبت به DSL و يا شبکه کابلي، ظرفيت بيشتري براي گسترش شبکه‌هاي فيبر نوري و پشتيباني چند رسانه‌اي و کاربردهاي اينترنت پرسرعت ايجاد کند، همچنين می‌تواند در صورت نبودن استاندارد مورد نياز مشکلاتي را نيز ايجاد کند زيرا در اين صورت، فقط به کارها و تصميم گیری‌های مختص هر فروشنده متکي خواهد بود.
استانداردسازي از طريق IEEE 802.16 اين پتانسیل‌ها را به همراه دارد:
- سيستم باند وسيع بيسيم، به دليل ارزشمندي بيشتر نسبت به سيستم باند وسيع باسيم، به صورت يک بستر اصلي در خواهد آمد.
- با اين روش محدوده پوشش WI-FI، گسترش خواهد يافت به طوري که روياي دستيابي به سيستم بيسيمي که هميشه وجود داشته باشد، تحقق خواهد يافت.
- با ايجاد استاندارد سازي، زيرساخت اقتصادي و ارتباطي براي کشورهاي در حال توسعه وبه ويژه مناطق فاقد دسترسي به ارتباطات سيار ايجاد خواهد شد.
شبکه‌هاي مبتني بر IEEE 802.16 در واقع زيرساخت آخرين بخش دسترسي (LAST MILE) ارتباطي را ميان نقطه حضور تامين کننده سرويس (POP) و مکان‌های مسکوني و تجاري مشتريان، در برمي‌گيرند.
امروزه در مناطق مسکوني، آخرين بخش دسترسي که به عنوان حلقه محلي و يا شبکه دسترسي شناخته میشود، شامل انواع خطوط سيمي مانند سیم‌های تلفن مسي و يا کابل‌های شبکه‌هاي تلويزيوني است.
در مناطق شهري که تراکم مشتريان تجاري بالا است، شبکه دستيابي با سيم شامل حلقه‌هاي SONET با ظرفيت بالا و خطوط T1 و E1 است.
معمولا ميزان دسترسي در آخرين بخش دسترسي براي مؤسسه‌هاي کوچک ومتوسط و مشتريان مسکوني از نظر پهناي باند محدود است و سبب ايجاد گلوگاه يا تنگناي پهناي باند میشود.
به طور معمول، تنها مؤسسه‌هاي بزرگ قادر به پرداخت مبلغ کلان براي اجاره مثلا يک خط ۴۵ Mbps هستند. برخي از مؤسسه‌هاي متوسط نيز وجود دارند که حتي نمی‌توانند خطوط E1/T1 را خريداري و يا اجاره کنند اما براي اغلب مؤسسه‌هاي تجاري کوچک و مشتريان خانگي، راه ديگري براي دسترسي به اينترنت به جز استفاده از خطوط تلفن باقي نمی‌ماند.
البته در جاهايي که امکان دسترسي به اينترنت با DSL و يا کابل فراهم باشد، براي انتقال داده‌ها راه حل بهتري در دسترس است ولي استفاده از اين فناوری‌ها اغلب مشکل و زمان بر است.
فاصله و کيفيت سیم‌های موجود، پهناي باند را محدود میکند و همچنين هنوز بايد از سرویس‌های صوتي در اين فناوری‌ها استفاده کرد.
از همه مهم‌تر اين که در بازارهاي روستايي و مناطقي که تحت پوشش اين خدمات نيستند، استفاده از سرویس‌های باشيم امکانپذير نيست.