در این قسمت با دستورهای متنی گراف ها آشنا می شویم. یعنی نوشتن متن روی نمودار و یا متن کنار محورها و ...

 

gtext(’text’)

 

با استفاده از این دستور می توانیم متن مورد نظر خود را در هر جای نمودار قرار دهیم. کافیست به جای text متن مورد نظر را بنویسیم، سپس با استفاده از موس یا کیبورد محل مورد نظر را انتخاب می کنیم.

نکته) اگر بعد از قرار دادن متن دیگر نتوانستید آن را حرکت بدهید، باید از منویTools ، گزینه Edit Plot را انتخاب کنید.

 

grid

با استفاده از این دستور می توانیم خطوط راهنما را در نمودار ظاهر یا ناپدید کنیم.

برای نشان دادن خطوط راهنما از دستور grid on و برای ناپدید کردن از دستور grid off استفاده می کنیم.

نکته) اگر از دستور grid به تنهایی استفاده کنیم، اگر خطوط راهنما از قبل روی نمودار بودند، ناپدید می شوند و بالعکس.

 

text(x, y, ’text’)

با استفاده از این دستور متن text در مختصات دکارتی (x,y) قرار می گیرد.

 

title(’text’)

با استفاده از این دستور می توانیم عنوان نمودار را بنویسیم. به جای text عنوان مورد نظر می نویسیم.

 

xlabel(’horizontal’)

با استفاده از این دستور می توانیم برای محور افقی برچسب (عنوان) بگذاریم. به جای horizontal متن مورد نظر را می نویسیم.

 

ylabel(’vertical’)

با استفاده از این دستور می توانیم برای محور عمودی برچسب (عنوان) بگذاریم. به جای vertical متن مورد نظر را می نویسیم.

 

 

قرار دادن چند نمودار روی یک گراف

برای نشان دادن چند نمودار در یک محور مختصات، از سه راه می توانیم استفاده کنیم.

1- ساده ترین راه استفاده از دستور hold می باشد. وقتی نمودار ما ظاهر شد، برای نگه داشتن این نمودار در صفحه مختصات دستور hold on را اجرا می کنیم، حال اگر دستور نمودار جدیدی را اجرا کنیم، نمودار جدید و قدیمی روی یک محور مختصات (یک پنجره گراف) نمایش داده خواهد شد.

برای اینکه از این حالت خارج شوی از دستور hold off استفاده می کنیم.

نکته) همچنین اگر از hold به تنهایی استفاده کنیم، عکس حالت جاری اجرا خواهد شد.

 

2- راه دوم استفاده از دستور plot می باشد. اگر بخواهیم y1,y2,… را روی یک نمودار نشان دهیم، می توانیم از دستور زیر  استفاده کنیم:

plot(x1, y1, x2, y2, x3, y3, ... )

 

این دستور بردارهای(,…(x1, y1), (x2, y2 را با رنگ های متفاوت در یک صفحه مختصات نشان خواهد داد.

نکته) اگر بخواهیم دو نمودار را در یک محور مختصات ولی با yهای مخلتلف رسم کنیم، می توانیم از دستور plotyy استفاده کنیم. در اینصورت دو محور y که از هم مستقل هستند در قسمت چپ و راست محور xها نشان داده خواهد شد. به عنوان مثال:

x=0:0.2:20;

plotyy(x,sin(x), x, 10*cos(x))

 

 

 

شکل های دیگر این دستور به صورت زیر می باشند:

plotyy(X1,Y1,X2,Y2)

plotyy(X1,Y1,X2,Y2,'function('

plotyy(X1,Y1,X2,Y2,'function1','function2')

[AX,H1,H2] = plotyy(...)

 

مثال)

x = 0:0.01:20;

y1 = 200*exp(-0.05*x).*sin(x);

y2 = 0.8*exp(-0.5*x).*sin(10*x);

[AX,H1,H2] = plotyy(x,y1,x,y2,'plot('

xlabel('Zero to 20 \musec.')

title('Labeling plotyy')

 

 

 

3- راه سوم استفاده از دستور زیر می باشد.

plot(x, y)

که در آن یکی از پارامترهای x یا y ، ماتریس و دیگری بردار باشد. در این صورت سطرها یا ستون های ماتریس با بردار پارامتر دیگر، با رنگ های متفاوت ترسیم خواهد شد.

 

 

تعیین نوع خط ها، علامت ها و رنگ های نمودار

برای تعیین نوع خط در دستور پلات می توانیم به صورت زیر عمل نماییم:

plot(x, y, ’--’)

یا

plot(x, y, ’o’)

 

که در دستورات فوق به جای این که نمودار با خط پیوسته نمایش داده شود، با (- -) یا (o) نمایش داده می شود.

و یا :

x = 0:0.01:20;

plot(x,sin(x),'--',x,cos(x),'+')

 

 

 

نکته) بین ' ' می توانیم از سمبل های زیر استفاده کنیم: ( اگر از حروف b,g,r,c,m,y,k استفاده کنیم رنگ نمودار متناسب با زیر تغییر خواهد کرد)

 

b     blue          .     point              -     solid

g     green         o     circle             :     dotted

r     red           x     x-mark             -.    dashdot

c     cyan          +     plus               --    dashed

m     magenta       *     star             (none)  no line

y     yellow        s     square

k     black         d     diamond

v     triangle (down)

^     triangle (up)

<     triangle (left)

>     triangle (right)

p     pentagram

h     hexagram

 

برای اینکه بخواهیم  از رنگ و سمبل مورد نظر همزمان در یک دستور استفاده کنیم می توانیم به صورت زیر عمل کنیم:

PLOT(X,Y,'c+:')

 

با اجرای این دستور نمودار به شکل ..+ و با رنگ فیروزه ای ترسیم می شود.

 

  

مشخص کردن محدوده محورها

 متلب به صورت خودکار محدوده ی محورها را اعمال می کند. اگر بخواهیم این مقادیر را به صورت دستی تغییر دهیم می توانیم از دستور زیر استفاده کنیم:

axis( [xmin, xmax, ymin, ymax] )

 

برای برگشت به حالت خودکار از دستور زیر استفاده می کنیم:

axis auto

 

برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید.

مثال)

x = 0:pi/40:2*pi;

plot(sin(x), cos(x))

 

 

 

axis equal

axis normal

و برای برداشتن محورهای مختصات از دستور axis off و برای برگشت به حالت قبل از axis on استفاده می کنیم.

 

نشان دادن چند نمودار در یک پنجره

برای نشان دادن چند نمودار در یک پنجره به صورت هم زمان از دستور subplot استفاده می شود.

subplot(m, n, p)

 

که در آن به تعداد m سطر و n ستون محور مختصات نمایش داده می شود و pامین محور نشان داده خواهد شد.( شکل مرد نظر در p امین محور مختصات نشان داده خواهد شد)

به عنوان مثال :

[x, y] = meshgrid(-3:0.3:3);

z = x .* exp(-x.ˆ2 - y.ˆ2);

subplot(2,2,1)

mesh(z),title(’subplot(2,2,1)’)

subplot(2,2,2)

mesh(z)

view(-37.5,70),title(’subplot(2,2,2)’)

subplot(2,2,3)

mesh(z)

view(37.5,-10),title(’subplot(2,2,3)’)

subplot(2,2,4)

mesh(z)

view(0,0),title(’subplot(2,2,4)’)

 

برای برگشت به حالت استاندارد (یک دستگاه محور مختصات) کافیست از دستور (subplot(1,1,1 استفاده کنیم.